#พี่นิ่มคับ
cut
กลิ่นน้ำหอมที่คนข้างกายใช้มันช่างเข้ากันดีกับกลิ่นของแอลกอฮอล์เสียจริง
ปลายจมูกโด่งเผลอสูดดมมันเข้าไปเต็มปอดราวกับเป็นอากาศบริสุทธิ์
คนแก่กว่าที่ถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เข้าก่อกวนเริ่มยืนไม่อยู่
เขาเอนตัวไปที่คนตัวหนาเพื่อที่อย่างน้อยจะได้พิงป้องกันตัวเองล้มหน้าทิ่มลงไปกับพื้นซีเมนต์
“พี่นิ่มไหวไหมครับ”
เด็กหนุ่มรุ่นน้องถามพลางโอบรอบเอวบางเพื่อกันไม่ให้อีกฝ่ายล้มไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก
“อืม” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงอู้อี้
“เดินอีกนิดก็จะถึงห้องพี่แล้ว”
เด็กหนุ่มว่าพลางพาร่างเจ้าของชื่อนิ่มซึ่งก็นิ่มสมชื่อจริง ๆ
เดินไปตามทางเดินในหอพัก
เมื่อมาถึงยังหน้าห้องก็ควานหากุญแจในกระเป๋ากางเกงของคนที่ซบหน้ากับกำแพงทางเดิน
เมื่อเขาเจอก็รีบไขมันเข้าไปภายในห้องทันที
ภายในห้องพักที่เรียบง่ายตามราคานักศึกษามีเพียงเตียงขนาด 3.5 ฟุต
ตู้เย็นหลังเล็ก ตู้เสื้อผ้า โต๊ะคอมพิวเตอร์และห้องน้ำขนาดเล็กเท่านั้น ไม่มีอะไรมากเกินกว่านี้เพราะเขาเองก็รู้ดีว่ามันคือห้องของผู้ชาย
และดูจะไม่ต่างอะไรจากห้องของเขาที่แชร์กับเพื่อนสนิทนัก
เจ้าของห้องเดินโซซัดโซเซไปทิ้งตัวลงกับเตียง
แม้จะเมาแต่ก็ยังพอมีสติหลงเหลืออยู่
เขาพยายามเงยหน้าขึ้นมามองเด็กรุ่นน้องที่มองซ้ายมองขวาราวกับหาอะไรอยู่ “นุ่มหาอะไร”
“ผ้าขนหนู ผมจะเอามาเช็ดหน้าให้พี่”
“อยู่นั่นเปิดเอาเลย”
นิ่มชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้า เด็กหนุ่มพยักหน้าก่อนจะเปิดมันออกแล้วหยิบสิ่งที่ต้องการออกมา
ผ้าขนหนูที่ถูกชโลมไปด้วยน้ำเย็นสัมผัสกับใบหน้าร้อน
เด็กหนุ่มบรรจงเช็ดมันอย่างใจเย็นก่อนจะลอบกลืนน้ำลายอยู่หลายครั้ง “พี่จ้องผมทำไมครับ”
“หล่อ”
“หืม”
“ก็ถามเลยตอบไง จ้องเพราะหล่อ”
“แหะ ๆ”
เด็กหนุ่มร่างหนาขำกลบเกลื่อนสถานการณ์ล่อแหลมตรงหน้า แต่แล้วเส้นของความอดทนก็ขาดผึง
เขาทิ้งผ้าขนหนูลงกับพื้นก่อนจะคว้าตัวคนตรงหน้าเข้ามาแนบชิดกับแผงอก
แขนแกร่งโอบรอบเอวเอาไว้หลวม ๆ ก่อนจะประกบริมฝีปากลงไปทันที
ดวงตากลมโตปิดลงเพื่อรับกับความเปียกชื้นที่สอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก
แรงอารมณ์ที่ค่อย ๆ ปะทุขึ้นสร้างความปั่นป่วนให้กับร่างกายอย่างบอกไม่ถูก
เพียงสัมผัสแค่ไม่กี่นาทีร่างกายเขาก็ปวดหนึบจนแทบทนไม่ไหว พวกเขาถอนจูบออกจากกันแล้วปรับท่านั่งให้ถนัดยิ่งขึ้น
คนตัวบางถูกยกขึ้นมานั่งบนตักของเด็กหนุ่มรุ่นน้อง
เสื้อที่เคยปกปิดร่างกายเอาไว้ถูกถอดออกภายในเสี้ยววินาที ริมฝีปากประกบเข้าหากันอีกครั้ง
ของเหลวสีใสรสชาติขมฝาดถูกส่งเข้ามาภายในโพรงปากของนุ่ม
เขานิ่วหน้าเล็กน้อยก่อนจะกลืนมันลงไป
มือหนานวดคลึงบั้นท้ายนุ่มก่อนจะเลื่อนมายังส่วนหน้าเพื่อลูบคลำส่วนนั้นให้มันตื่นตัว
“พี่มีเจลไหมครับ” ถามทั้ง ๆ
ที่ยังคงจูบกัน
“ตรงหัวเตียงไง”
มือหนาเอื้อมไปหยิบหลอดสีฟ้าตรงหัวเตียงมาวางไว้ข้างตัวก่อนจะเอื้อมไปหยิบกระเป๋าเงินของตัวเองที่อยู่ในกางเกงยีนส์สีซีดซึ่งกองอยู่บนพื้น “พกด้วยเหรอ”
คนแก่กว่าถามเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหยิบซองสีม่วงออกมา
“ครับ” ตอบเรียบ ๆ
ก่อนจะจูบกันอีกครั้งและอีกครั้งนับไม่ถ้วน
ส่วนล่างที่ปนเปรอด้วยฝ่ามือเล็กขยายเต็มที่พร้อมที่จะรับเข้ามาในร่างกายแล้ว
นิ่มยกสะโพกขึ้นพลางขยับไปช่องทางของตนตรงกับส่วนแข็งขืนของนุ่ม
ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างกาย
พวกเขายังไม่ขยับไปไหนเพื่อรอให้ทุกอย่างปรับตัวเข้าหากันก่อน
คนด้านบนไม่ค่อยแน่ใจนักว่าตนจะปล่อยอะไรออกมาหรือเปล่าเพราะยังไม่ทันทีที่จะได้จัดการมันก็ต้องใช้เสียแล้ว
แต่ความต้องการมักอยู่เหนือทุกอย่างเสมอ
เขาเป็นฝ่ายเริ่มขยับก่อนเพราะคนเด็กกว่าคงไม่กล้าเริ่มแน่ “กลัวพี่เจ็บหรือไง”
“แล้วเจ็บไหมครับ”
นุ่มแกล้งทำเสียงกระเส่าเพื่อให้อีกคนเขินอาย “ของผมใหญ่นะ”
“ไอ่นุ่ม”
“จ๋า”
“หยุดทำหน้ากวนตีนแล้วเอาสักที ไม่ไหวแล้วโว้ย”
เด็กหนุ่มกระตุกยิ้มซึ่งมันเป็นครั้งแรกที่นิ่มได้เห็นว่าผู้ชายที่ใคร
ๆ ก็คิดว่าเนิร์ดจัดแท้จริงแล้วก็คือเสือร้ายในร่างของแมวยักษ์นี่เอง เขาสวนสะโพกขึ้นเพื่อรับจังหวะที่อีกคนกดสะโพกลงมาให้ไปในทิศทางเดียวกัน
ไม่มีใครรีบร้อน แต่มันก็ไม่ได้เชือกช้า ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไปแบบละเมียดละไมเท่าที่พวกเขาสามารถทำมันได้
เซ็กซ์ที่ดีที่สุดตั้งแต่ที่เคยมีมาคือคำจำกัดความของค่ำคืนนี้ แผงอกแกร่งถูกประดับไปด้วยร่องรอยสีเข้มซึ่งมันเป็นผลพวงจากความหลงใหลของคนด้านบนที่แทบหยุดตัวเองไม่ได้
เสียงหอบหายใจดังปนกับเสียงเนื้อกระทบกันภายในห้องขนาดเล็ก
แววตาหวานเยิ้มที่มีหยดน้ำคลอหน่วยอยู่ยิ่งเพิ่มความเย้ายวนให้คนตรงหน้ามากขึ้น
นิ่มกัดริมฝีปากตนเอาไว้เพื่อกลั้นเสียงครางไม่ให้มันหลุดรอดออกมา
ก้านนิ้วยาวเกลี่ยริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบาขัดกับส่วนล่างที่กระแทกเข้าหากันอย่างหนักหน่วง
“กัดทำไมครับ ช้ำหมดแล้ว”
“ห้องไม่ได้เก็บเสียงขนาดนั้นนะ อื๊อ...”
คนด้านบนดึงใบหน้าของอีกฝ่ายให้มาแนบชิดกับแผงอกบาง
แรงกระแทกส่วนล่างทำเอาคนด้านบนแทบทรงตัวไม่อยู่ พวกเขาเพิ่มจังหวะมันเข้าไปเรื่อย
ๆ จนในที่สุดก็เดินมาจนถึงปลายทาง
ร่างกายที่กระตุกเกร็งพร้อมกับหัวสมองที่ขาวโพลนบ่งบอกว่าความสุขนั้นได้รับการปลดปล่อยแล้วเรียบร้อย
“พี่นิ่มครับ”
“หื้อ”
“พี่จะอาบน้ำไหม”
“ไม่ไหวแล้วนุ่ม ไม่มีแรงแล้วเหอะ”
“แค่นี้เองเหนื่อยแล้วเหรอครับ ยังไม่ได้เอาแรง ๆ เลยนะ”
“โว้ย!”
FIN
คิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีคนขอมาก็จัดให้ฮะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น