# พี่นิ่มคับ cut กลิ่นน้ำหอมที่คนข้างกายใช้มันช่างเข้ากันดีกับกลิ่นของแอลกอฮอล์เสียจริง ปลายจมูกโด่งเผลอสูดดมมันเข้าไปเต็มปอดราวกับเป็นอากาศบริสุทธิ์ คนแก่กว่าที่ถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เข้าก่อกวนเริ่มยืนไม่อยู่ เขาเอนตัวไปที่คนตัวหนาเพื่อที่อย่างน้อยจะได้พิงป้องกันตัวเองล้มหน้าทิ่มลงไปกับพื้นซีเมนต์ “พี่นิ่มไหวไหมครับ” เด็กหนุ่มรุ่นน้องถามพลางโอบรอบเอวบางเพื่อกันไม่ให้อีกฝ่ายล้มไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก “อืม” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงอู้อี้ “เดินอีกนิดก็จะถึงห้องพี่แล้ว” เด็กหนุ่มว่าพลางพาร่างเจ้าของชื่อนิ่มซึ่งก็นิ่มสมชื่อจริง ๆ เดินไปตามทางเดินในหอพัก เมื่อมาถึงยังหน้าห้องก็ควานหากุญแจในกระเป๋ากางเกงของคนที่ซบหน้ากับกำแพงทางเดิน เมื่อเขาเจอก็รีบไขมันเข้าไปภายในห้องทันที ภายในห้องพักที่เรียบง่ายตามราคานักศึกษามีเพียงเตียงขนาด 3.5 ฟุต ตู้เย็นหลังเล็ก ตู้เสื้อผ้า โต๊ะคอมพิวเตอร์และห้องน้ำขนาดเล็กเท่านั้น ไม่มีอะไรมากเกินกว่านี้เพราะเขาเองก็รู้ดีว่ามันคือห้องของผู้ชาย และดูจะไม่ต่างอะไรจากห้องของเขาที่แชร์กับเพื่อนสนิทนัก เจ้าของห้องเดินโซซัดโซเซไปทิ้งตัวลงกับเ