NM by Primrose Yellow

OMEGAVERSE: Petrichor CUT-PART 4 alpha … กลิ่นของไม้โอ๊กที่ใช้หมักไวน์ช่างเชื้อเชิญให้ได้ลิ้มลองรสชาติอันแสนหอมหวาน กลิ่นของไวน์ที่หมักได้ที่พร้อมมอมเมาได้ทุกเวลา และกลิ่นของเขาช่างสร้างความต้องการที่โหยหามาตลอดได้เป็นอย่างดี … omega … กลิ่นหลังฝนตกมักชวนให้ใจเต้นเสมอ กลิ่นไอดินที่ลอยขึ้นจากพื้นดินเมื่อต้องสายฝนแรกของฤดูมักเย้ายวนใจเสมอ และกลิ่นของเขาช่างสร้างความปั่นป่วนในช่องท้องได้อย่างน่าประหลาด … กว่าหนึ่งสัปดาห์ที่แจมินเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ เขาได้เจอเข้ากับอัลฟ่าซึ่งรู้ได้โดยทันทีว่าคนนี้แหละคือคู่ของเขาแต่ปัญหาดันอยู่ตรงที่อีกฝ่ายไม่ยอมทำอะไรสักที เขาไม่ทราบเหตุผลที่แท้จริงนักหรอกแถมยังคิดไปเองคนเดียวอีกด้วยว่าเจโน่นั้นต้องมีโอเมก้าที่ถูกใจอยู่ก่อนแล้วเป็นแน่ หลังจากการปรับตัวในสถานที่ใหม่จนเริ่มเข้าที่เข้าทางเด็กหนุ่มก็พบว่าการเลือกมาอยู่ชนบทเป็นความคิดที่ดีที่สุด มันไม่วุ่นวาย เงียบสงบและอบอุ่น แตกต่างจากการอยู่ในเมืองอันแสนวุ่นวาย คลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาแต่กลับเปล่าเปลี่ยว เหมือนเขาเป็นเพียงจุดสีดำเล็ก ๆ บนผืนผ้าใบสีขาว และเมื่อเขาอยู่ที่นี่

cut – The House of Devil VI เมื่อดวงอาทิตย์ โลกและดวงจันทร์เคลื่อนตัวมาทาบทับกันทำให้เกิดเป็นคืนพระสีเลือด ค่ำคืนแห่งการชำระล้างคำสาปและคำทำนายทั้งปวง การเตรียมพร้อมสำหรับพิธีกรรมนี้ได้รับการดูแลอย่างดีจากนายหญิงของคฤหาสน์ตระกูลลี ไม่ว่าจะเป็นการเตรียมห้องให้พร้อมหรือแม้กระทั่งการเตรียมอ่างไม้ภายในหอดูดาว ช่วงเวลาขยับเข้ามาใกล้ขึ้นทุกทีทำให้อาการตื่นเต้นนั้นตรงเข้ามาเล่นงานเด็กหนุ่มอีกครั้ง ร่างกายของแจมินมีเพียงชุดคลุมสีแดงเข้มยาวลากพื้นเท่านั้นที่ปกปิดผิวนวลเนียนนั้นเอาไว้ เขาเดินเข้าไปภายในหอดูดาวที่ครั้งหนึ่งเคยขึ้นมาพร้อมกับเจโน่ โคมไฟตั้งพื้นที่เคยวางอยู่กลางห้องบัดนี้มันถูกยกออกไปเก็บไว้ที่ไหนสักแห่งในคฤหาสน์แห่งนี้ และถูกแทนที่ด้วยอ่างไม้สีเข้มซึ่งภายในบรรจุน้ำสีฟ้าโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดง “รออยู่ในนี้ก่อนนะจ๊ะ ใกล้ถึงพิธีแล้วเจโน่จะเข้ามา อย่ากลัวแล้วก็ปล่อยใจให้สบาย สายน้ำจะช่วยพาพวกเธอเดินทางไปยังยอดเขาและดิ่งกลับลงมาสู่พื้นหญ้า น้าพูดได้เท่านี้ ที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของลูกชายน้าเองนะ” “เอ่อแล้ว..” “จ๊ะ” “ผมต้องลงไปในนั้นไหมครับ”   แจมินชี้ไป

cut – special แสงไฟสีชาเย็นเป็นเพียงดวงเดียวภายในห้องนอนขนาดกลางที่ถูกเปิดเอาไว้ แม้มันจะไม่ได้สว่างมากแต่ก็เป็นตัวช่วยให้ต่างฝ่ายต่างเห็นใบหน้าของกันและกันชัดเจนขึ้นในยามที่ความสุขสมกำลังคืบคลานเข้ามาภายในร่างกาย อุปกรณ์ที่แจมินเป็นฝ่ายหยิบยื่นให้กับเจโน่นั่นค่อนข้างครบ ไม่ว่าจะเป็นสารหล่อลื่นเพื่อช่วยให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้นและถุงยางอนามัยที่ช่วยป้องกันโรคต่าง ๆ “กล่องสีเทาแบบบางพิเศษ กูเลือกเก่งป้ะประธาน”   เรียวปากบางขยับหลังจากที่มันได้รับอิสระจากคนด้านบนตัวที่ตักตวงเอาอากาศของเขาไปจนหมด   “ชมกูสิ” “อ้อนเก่งจัง” “อ้อนกับมึงแค่คนเดียวเลยนะ” “เชื่อครับ”   ปลายจมูกโด่งลากไปตามลำคอระหงก่อนจะจูบย้ำ ๆ จนเกิดรอยจ้ำจาง ๆ มือหนานวดคลึงส่วนนุ่มหยุ่นด้านล่างจนพอใจก่อนจะเลื่อนมือมายังส่วนกลางลำตัวของแจมิน เขาลูบไล้ไปตามท่อนเนื้อยาวโดยที่ยังมีกางเกงนอนผืนบางปกปิดเอาไว้อยู่ “ถอดให้หน่อย”   เสียงออดอ้อนของคนด้านล่างถูกเอื้อนเอ่ยออกมาพลางส่งสายตาเว้าวอนไปให้เจโน่ที่ขบกรามของตนเพื่อพยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้พุ่งสูงจนเกิดไป “ยั่วเก่ง” “จริงเหรอประธาน กูยั่วเก่