cut – special
แสงไฟสีชาเย็นเป็นเพียงดวงเดียวภายในห้องนอนขนาดกลางที่ถูกเปิดเอาไว้
แม้มันจะไม่ได้สว่างมากแต่ก็เป็นตัวช่วยให้ต่างฝ่ายต่างเห็นใบหน้าของกันและกันชัดเจนขึ้นในยามที่ความสุขสมกำลังคืบคลานเข้ามาภายในร่างกาย
อุปกรณ์ที่แจมินเป็นฝ่ายหยิบยื่นให้กับเจโน่นั่นค่อนข้างครบ
ไม่ว่าจะเป็นสารหล่อลื่นเพื่อช่วยให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้นและถุงยางอนามัยที่ช่วยป้องกันโรคต่าง
ๆ
“กล่องสีเทาแบบบางพิเศษ กูเลือกเก่งป้ะประธาน”
เรียวปากบางขยับหลังจากที่มันได้รับอิสระจากคนด้านบนตัวที่ตักตวงเอาอากาศของเขาไปจนหมด “ชมกูสิ”
“อ้อนเก่งจัง”
“อ้อนกับมึงแค่คนเดียวเลยนะ”
“เชื่อครับ”
ปลายจมูกโด่งลากไปตามลำคอระหงก่อนจะจูบย้ำ ๆ จนเกิดรอยจ้ำจาง ๆ มือหนานวดคลึงส่วนนุ่มหยุ่นด้านล่างจนพอใจก่อนจะเลื่อนมือมายังส่วนกลางลำตัวของแจมิน
เขาลูบไล้ไปตามท่อนเนื้อยาวโดยที่ยังมีกางเกงนอนผืนบางปกปิดเอาไว้อยู่
“ถอดให้หน่อย” เสียงออดอ้อนของคนด้านล่างถูกเอื้อนเอ่ยออกมาพลางส่งสายตาเว้าวอนไปให้เจโน่ที่ขบกรามของตนเพื่อพยายามควบคุมอารมณ์ไม่ให้พุ่งสูงจนเกิดไป
“ยั่วเก่ง”
“จริงเหรอประธาน กูยั่วเก่งเหรอ”
นิ้วเรียวจิ้มไปที่กลางอกก่อนจะลากลงต่ำเรื่อย ๆ และหยุดที่ขอบกางเกงวอร์ม “แลกกัน มึงถอดให้กู เดี๋ยวกูถอดให้มึงเอง”
“หึ”
เจโน่ยักคิ้วแล้วเลื่อนลำตัวลงมา
ปากหยักงับขอบกางเกงแล้วดึงมันลงเผยให้เห็นสิ่งที่กำลังถูกปลุกให้ตื่นชูชันอยู่ตรงหน้า “ใส่กางเกงผืนเดียวนอนเหรอครับ”
“อืม ก็นอนคนเดียว”
“อ๋อ”
“แต่ถ้ามึงมานอนด้วย กูจะไม่ใส่อะไรเลย”
“แพรวพราวนักนะ”
“เจโน่”
แจมินปรับเสียงให้อ่อนลงและหวานขึ้น
“ทำสิ กูจะไม่ไหวแล้วนะ”
“ถอดให้ก่อนสิครับ” เขาลุกยืนขึ้นก่อนถอดเสื้อยืดทิ้งลงกับพื้นพลางขยับตัวเข้าหาแจมินที่ลุกขึ้นนั่ง
มือเรียวจับเข้าที่เอวหนาก่อนจะใช้ปากถอดกางเกงให้อีกฝ่ายเช่นกัน
สองร่างกายเปลือยเปล่ากอดรัดกันบนเตียงขนาดเล็ก
แม้จะไม่มีพื้นที่เท่ากับเตียงของเจโน่แต่มันก็พอดีที่จะให้ใครคนใดคนหนึ่งนอนอยู่ด้านล่าง
ส่วนอีกคนก็ขย่มอยู่ด้านบน ความเขินอายแล่นผ่านร่างกายเพียงชั่วครู่เท่านั้นก่อนจะถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน
แจมินยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้เพราะกลัวว่าเสียงไม่พึงประสงค์จะดังจนปลุกคนทั้งบ้านให้ตื่น
แต่มันก็ถูกดึงออกด้วยมือของคนที่กำลังเร่งจังหวะจากเนิบนาบให้เร็วขึ้น “อยากครางก็ครางมาจะกลั้นเอาไว้ทำไม”
“อึก... เดี๋ยวได้ตื่น อึก...อือ...ทั้งบ้านหรอก”
“อืม...เรียกชื่อแทนสิ”
“เจโน่”
เสียงกระเส่าที่ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือมันออกมาตามธรรมชาติกันแน่แต่มันก็ทำให้อารมณ์ของเจโน่เกินขีดจำกัดไปแล้ว
จังหวะอันเร่าร้อนถูกเพิ่มเข้ามาโดยกระทันหันและมันทำให้คนที่ถูกกระแทกนั้นร้องแทบไม่เป็นภาษา
แจมินหวังว่ากำแพงห้องจะหนาพอ
รสจูบแสนหวานกับบทรักแสนเผ็ด สองสิ่งที่แตกต่างกันกลับน่าลงตัวอย่างเหลือเชื่อ
พวกเขาแทบไม่มีบทสนทนาต่อกันเพราะแค่สายตาที่มองกันแล้วนั้นก็สามารถทดแทนถ้อยคำทุกคำบนโลกได้แล้ว
ร่างกายที่กระตุกเกร็งบ่งบอกว่าการเดินทางถึงจุดสิ้นสุด
สายธารขุ่นขาวหลั่งไหลออกมาจากจุดเริ่มต้นและมันก็เดินทางเข้าสู่ช่องว่างของความรู้สึก
แม้จะมีสิ่งที่ป้องกันเอาไว้แต่มันก็บางจนแจมินสามารถรับรู้ได้ว่ามีอะไรถูกปลดปล่อยออกมา
เช่นกันกับที่ส่วนกลางลำตัว แม้มันจะไม่ได้ทำหน้าที่ที่ถูกต้องแต่ก็สามารถหลั่งเอาสารแห่งความสุขออกมาเลอะหน้าท้องของเจโน่ได้
“ประธาน”
“ครับ”
“กูเหนื่อยนะแต่กูก็อยากให้มึงเอาอีก แต่รอบนี้กูจะเป็นหมาให้มึงนะ”
“แจมิน”
ความซื่อตรงของคนรักทำเอาเขากลั้นขำแทบไม่อยู่ “มันจุกนะ”
“มึงทำเหอะ กูให้มึงทำทุกท่าเลยแต่ต้องทำกับกูคนเดียว”
“น่ารักขนาดนี้จะไปทำกับคนอื่นได้ไง”
“มึงพูดถูกแล้ว เพราะกูน่ารักเพราะฉะนั้นก็รักกูมาก ๆ แล้วก็เอากูมาก
ๆ ด้วย”
“หึ เดี๋ยวจะเอาจนเดินไม่ไหวเลย”
“โห โคตรกลัวเลยว่ะ กูอยากลุกไม่ไหว
กูอยากนอนให้มึงเอาอย่างเดียวแล้วเนี่ย”
“ปากดีนะ”
“มึงก็เอวดีนะ”
“มีอะไรดีอีกครับ”
“น้องมึงไง ใหญ่ดี”
#ประธานเจโน่
จบเถอะค่ะ กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
ตายๆๆๆๆๆๆๆฟๆๆๆๆๆๆๆคาที่เเเล้วคร้าบผมมมมมทมมมม ใครก็ได้เอามีดมากรีดหน้าอกอีเเป้นทีๆๆๆๆๆไไๆไไไงือออออออออออ
ตอบลบกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด#เจ็บคอละ
ตอบลบโอ้ววววววเขิลจนกรี๊ดลั่นบ้านเเล้ว
ตอบลบ(/// ///)
ะึ่งมาอ่านอยากกร
ตอบลบกี๊ดดดดด คือแซ่บลืมหนูอ่อยแรงมาก หนูแจมมมมมม Ꮚ˘ ꈊ ˘ Ꮚ