OMEGAVERSE: Efflorescence
CUT
พายุด้านนอกที่โหมกระหน่ำไม่อาจเทียบความรุนแรงด้านในได้เลย
กิจกรรมเร่าร้อนบนเตียงที่มาพร้อมกับเสียงครวญครางดังลั่นไปทั่ว
กว่าหนึ่งเดือนที่แจมินและเจโน่ผูกพันธะกันไม่มีคืนไหนเลยที่ไม่มีการร่วมรัก
พวกเขาต่างเติมเต็มกันและกันจนถึงปลายทางเสมอ
อัลฟ่าหนุ่มเผลอปล่อยฟีโรโมนออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจเป็นเหตุให้อีกฝ่ายเกิดอาการฮีทขึ้นมา
สตินึกคิดถูกแทนที่ด้วยสัญชาตญาณดิบที่พร้อมสำหรับการผสมพันธุ์ดุจสัตว์ป่า ของเหลวเหนียวข้นถูกสร้างขึ้นตามกลไกของโอเมก้าเพื่อช่วยบรรเทาการเสียดสีที่เกิดขึ้นหากอัลฟ่าสอดใส่เข้าไปด้านในช่องทางรัก
เอวคอดและสะโพกผิดกับชายทั่วไปดูบอบบางและน่าขยำไปในเวลาเดียวกันนั้นบิดเร่าอย่างยั่วยวนเพราะถูกก่อกวนด้วยฝ่ามือหยาบกร้านซึ่งนวดคลึงไปทั่วบริเวณอยู่ตอนนี้
เจโน่กัดกรามแน่นเมื่อแรงอารมณ์ดันตัวขึ้นมาเกือบถึงปากปล่องภูเขาไฟ
เขาโน้มตัวเข้าหาอีกฝ่าย แผงอกแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามสัมผัสแนบชิดกับแผ่นหลังเล็ก
พรหมจูบไปทั่วลาดไหล่ซ้ำ ๆ เพื่อย้ำว่าเขานั้นหวงแหนโอเมก้าคนนี้มากเพียงใด
“อื้อ....”
“เรียกชื่อฉันหน่อยสิแจมิน”
“อื้ม...คุณเจโน่” ชายหนุ่มยกยิ้มพอใจก่อนจะเคลื่อนลำตัวเข้าไปใกล้อีกฝ่ายมากขึ้น
เขาสอดนิ้วเข้าไปในอุโมงค์ลึก
ดึงเข้าออกเพื่อปรับขนาดของมันก่อนจะดึงออกแล้วจับเอาแก่นกายขนาดใหญ่โตมาจ่อปากทาง
หัวขบวนรถไฟขนถ่านหินร้อนหมุนวนปากทางจนร่างบางเผลอครวญครางด้วยความทรมาน “งือ...เข้ามาสิครับ”
“เข้าแน่แจมิน” เขากดเสียงต่ำลงจนแทบไม่เหมือนเสียงปกติแต่มันกลับฟังแล้วเสียวไส้แปลก
ๆ ขบวนรถไฟเคลื่อนเข้าไปในอุโมงค์ทีละเล็กทีละน้อย เชื่องช้าทว่าเน้นย้ำทุกสัมผัส
อุณหภูมิร่างกายที่สูงขึ้นเร่งเร่าปฏิกิริยากายบางได้เป็นอย่างดี ทุกอย่างดูละเมียดละไมแต่แฝงไว้ด้วยความดุดัน
เจโน่เป็นอัลฟ่าที่สามารถตอบสนองความต้องการของโอเมก้าอย่างแจมินได้เป็นอย่างดี
ภายนอกที่ดูไร้พิษภัยนั้นแฝงไว้ด้วยความรุ่มร้อนในกามรมณ์
เขาชอบส่งสายตายั่วยวนเจโน่โดยไม่รู้ตัวซ้ำยังชอบเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นในรถ ห้องทำงาน สระน้ำ ห้องครัว
ห้องน้ำหรือแม้กระทั่งริมชายหาดส่วนตัวกลางวันแสก ๆ
ช่องทางเล็กขยายขึ้นเมื่อรับเอาส่วนแข็งชันเข้ามาภายใน
จังหวะที่เจโน่เป็นคนควบคุมนั้นคือสิ่งที่แจมินชอบเป็นที่สุด
ช้าสลับเร็วยิ่งทำให้ระหว่างทางมันหฤหรรษ์ยิ่งขึ้น เสร็จช้ากว่า
เสียวกว่าและสารคัดหลั่งเยอะกว่าปกติ เอวหนาขยับถี่รัวก่อนจะปรับให้ช้าลง
ใบหน้าหวานแนบลงกับเตียงนุ่ม มือเล็กจิกผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่ไปหมด
เสียงหอบหายใจดังสลับเสียงครางต่ำไม่เป็นภาษา สะโพกโก่งโค้งพื่อรับเอาความใหญ่โตเข้ามาได้อย่างถนัด
มือหนาจับเอวของโอเมก้าล็อคเอาไว้ส่วนอีกข้างก็เลื่อนขึ้นไปจับไหล่บางแน่น
“อ๊ะ!” แจมินสะดุ้งเฮือกเมื่อด้านล่างถูกกระแทกเข้ามาอย่างรวดเร็วอีกครั้งก่อนจะขยับถี่รัวจนเผลอครางออกมาเสียงดัง
“ร้องดัง ๆ หน่อยแจมิน”
เจโน่กัดฟันพูดเพราะเขาเสียวจนไม่สามารถควบคุมเสียงให้เป็นปกติได้อีก โอเมก้าหนุ่มทำตามที่บอกอย่างว่าง่ายก่อนจะส่งนิ้วเรียวของตัวเองเข้ามาภายในโพรงปาก
ดูดดึงจนเกิดเสียงดังสลับกับเสียงคราง
แรงอารมณ์พุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ
จังหวะก็เร่งให้เร็วขึ้นตาม เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้องผสานเข้ากับเสียงฟ้าร้องด้านนอกยิ่งฟังก็ยิ่งรับรู้ได้ว่ามันรุนแรงเทียบเท่ากัน
เมื่อขบวนรถไฟเดินทางทะลุปลายอุโมงค์ประตูก็ตอดรัดแน่น
ร่างกายกระตุกเกร็งมาพร้อมกับหัวสมองที่ขาวโพลน ส่วนโคนขยายใหญ่ขึ้นกว่าปกติจนเกิดการน็อตล็อคติดกับช่องทางของโอเมก้าจนไม่สามารถดึงออกมาได้
กว่าการหลั่งจะดำเนินมาจนหมดก็ยาวนานเสียจนสติของกายบางแทบเลือนหายไป “ชอบไหม”
เสียงทุ้มต่ำกระซิบถามข้างหูโดยที่ยังไม่ได้ถอดส่วนยึดติดกันออก
“ชอบครับ”
“ฉันก็ชอบที่นายยั่วเก่งแบบนี้”
“ชอบแล้วรักผมบ้างไหมครับคุณเจโน่”
“ถ้าไม่รักจะมีคนเดียวแบบนี้เหรอแจมิน” กายหนาโอบกอดคนในปกครองเอาไว้ด้วยไอความอบอุ่นที่ส่งผ่านหัวใจ “นายเป็นคนเดียวที่ฉันอยากมีลูกด้วยนะ”
“จริงเหรอครับ”
“จริงสิ จะโกหกไปทำไม”
“ก็เด็กของคุณเจโน่เยอะจะตายไป ผมอาจเป็นแค่ของเล่นของคุณก็ได้”
“ว่าไปนั่น น้อยใจอะไรหื้ม”
“เปล่าครับ ผมไม่กล้าน้อยใจอะไรคุณหรอก” ดวงตาหนุ่มน้อยวูบไหว “ผมรักคุณเจโน่เข้าแล้วคุณเจโน่รักผมตอบบ้างได้ไหมครับ”
“นาแจมิน จะให้ฉันย้ำอีกกี่ครั้งว่าฉันรัก
การกระทำมันยังไม่ชัดเจนพอหรอกเหรอหรือต้องให้จัดงานแต่งงานถึงจะพอใจ”
“ผมเปล่านะครับ” เขารีบตอบ
“ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณหงุดหงิดนะครับ”
“เปล่าหงุดหงิด นอนเถอะ” เขาถอดแท่งเอ็นร้อนออกแล้วทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ
แล้วดึงเอาร่างคนรักมากอดไว้ “พักสักชั่วโมงนะเดี๋ยวตื่นมาแล้วยั่วฉันใหม่”
#
nominefflorescence
ติ-ชมได้ผ่านแฮชแท็กด้านบนนะคะ
อาการน็อต(knot)สามารถหาอ่านได้ในกูเกิ้ลเลยค่ะ555กลัวอธิบายแล้วไม่เข้าใจกัน
ถือว่าตอนนี้เป็นโบนัสให้นักอ่านนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น